Begrijp de Islam; Het verhaal van Mohammed (Hoofdstuk 10 – Oorlog is misleiding)

10. Oorlog is misleiding

Tegen die tijd had Mohammed duidelijk het tactische voordeel van onstuimige dapperheid onder zijn krijgers ingezien. Als religieus leider was hij in staat om zijn volgelingen bedreigingen en inducements in het hiernamaals aan te bieden die de meeste militaire commandanten niet kunnen. Hij stelde verdere regels vast zoals deze van de Sira.

I477 Toen een moslim een Kaffir in oorlog ontmoette, mocht hij zijn rug niet omdraaien, behalve als een tactische manoeuvre. Een moslim die in de zaak van Allah vocht, moest de vijand onder ogen zien. Dit niet te doen bracht de toorn van Allah en het oordeel over de hel teweeg. Angst was geen optie voor een jihadist.

De voorwaarden van Jihad werden op dit moment vastgelegd en worden ook vastgelegd in de biografie van Ishaq:

I480 Als degenen die de oude religies beoefenden zich aan de islam onderwierpen, zou alles worden vergeven. Maar zo niet, dan zouden ze een lesje nemen van Badr. De Jihad zou niet stoppen voordat Kaffirs zich overgaf aan de islam. Alleen onderwerping aan de islam zou de kaffirs redden.

De Koran ondersteunt dit:
8:38 Vertel de kaffirs dat als zij hun wegen veranderen, zij hun verleden vergeven zullen worden. Als ze echter doorgaan met zondigen, laat hen dan het lot herinneren van hen die hen voorgingen. Vecht tegen hen totdat ze stoppen met je te vervolgen, en de religie van Allah regeert soeverein over alle anderen. Als zij ophouden, weet Allah alles wat ze doen, maar als zij zich afzijdig houden, weet dan dat Allah uw beschermer is – een uitstekende helper.

Opmerkingen van de auteur:
Mohammed maakte duidelijk dat zijn vijanden twee keuzes hadden, zich voor altijd aan zijn wil te onderwerpen of tegen zijn suïcidale volgelingen te vechten. Mensen bedreigen om zich te onderwerpen of gedood te worden was nauwelijks een nieuw concept, zelfs niet in de tijd van Mohammed. Het echte genie van Jihad ligt echter in het gebruik van bedrog. Mohammed gebruikte het om zijn vijanden te verwarren en hen te doen geloven dat er met hem onderhandeld kon worden. In feite was hij gezworen om tegen hen te vechten totdat ze zich voordeden of stierven.

Mohammed verdeelde de wereld in twee delen, Dar al Islam en Dar al Harb. Dar al Islam was het land van de islam, dat was onderworpen aan en werd geregeerd door de Sharia-wetgeving. Dar al Harb daarentegen was het land van oorlog dat alle andere delen van de wereld was.

Naties mogen niet denken dat ze in oorlog zijn met de islam, maar als ze niet worden geregeerd door de sharia-wetgeving, dan is de islam in feite in oorlog met hen.

Alle moslims maken deel uit van een natie die bekend staat als de Ummah, die in oorlog is met alle andere naties. Hoewel vijandelijkheden misschien niet op een bepaald moment plaatsvinden, zijn ze technisch nog steeds in oorlog, hoewel de gewone moslims het misschien niet weten.

Deze vrede is tijdelijk en wordt in de islam ‘Hudna’ genoemd. Een moslim die in Engeland woont, is dus geen Engelsman die toevallig een moslim is. Hij is in plaats daarvan een moslim die toevallig in Engeland woont. Al zijn loyaliteiten liggen in de eerste plaats bij de Ummah die technisch in oorlog is met het Verenigd Koninkrijk.

Het is het vermogen van de islam om deze feiten te verbergen voor niet-moslims, wat de Jihad zo succesvol maakt. Moslimleiders begrijpen dit en ze besteden een groot deel van hun middelen aan het promoten van deze misleiding. We hebben al gezien hoe de islamitische heilige boeken worden gepresenteerd om hun interpretatie zo moeilijk mogelijk te maken.

Later zullen we dieper ingaan op de manieren waarop de politieke islam onvermoeibaar doorwerkt om deze misleiding te bestendigen.
Dit is de volgende en misschien wel de belangrijkste tactiek van Jihad.

Regels van Jihad:
6) Misleid de vijand (de Kaffirs) waar mogelijk om de overwinning veilig te stellen.

Mohammed gebruikte niet alleen vaak bedrog, maar zoals we zullen zien, was hij er een meester in.
Terwijl we het hebben over bedrog, let alstublieft op het gebruik van het woord “vervolgd” in de bovenstaande Koran citaat. Het lijkt ons misschien vreemd dat Mohammed midden in het aanvallen van zijn vijanden zat, terwijl hij tegelijkertijd klaagde over vervolging.

Mohammed herdefinieerde het woord ‘vervolgen’ om diegenen te bedoelen die niet wilden dat de sharia-wetgeving over hen regeerde. Met andere woorden, de islam moet over de hele wereld heersen, dus degenen die hier tegen zijn, “vervolgen” moslims, zelfs als ze door hen worden aangevallen.

Woorden zijn zeer krachtige dingen. Woorden definiëren gedachten, zodat kronkelende woorden de manier waarop mensen denken kunnen veranderen. Wees je ervan bewust dat als je tegenstander bent van de invoering van de Sharia-wetgeving om over je samenleving te heersen; dan wordt je beschouwd als het vervolgen van moslims.

Daarom acht Islam het legitiem om je aan te vallen. Islamitische doctrine beschouwt dit als “zelfverdediging”. Bovendien worden door Jihad vermoorde Kaffirs niet als “onschuldige” slachtoffers beschouwd. We horen vaak dat moslimwoordvoerders erop staan dat het doden van ‘onschuldige’ slachtoffers tegen islamitische leer is, behalve in zelfverdediging. Wat ze niet verklaren, is het verschillende concept van de termen ‘onschuldig’ en ‘zelfverdediging’ in de islamitische leer.

---