Veertig Haagse asielzoekers zijn boos. De gemeente heeft ze ondergebracht in gloednieuwe woningen in de Vinex-wijk Ypenburg.
Met een grote woonkamer, luxe badkamers en een fikse achtertuin. Eritreeër Samuel vindt zijn kamer echter ’net een cel’ en ook Syriër Khaled wil verhuizen. „De woningnood is toch niet mijn probleem?”
Stratenmakers zijn druk bezig om de klinkers weer in de stoep van de Koolwitjelaan te leggen. De Syrische asieleiser Khaled heeft geen aandacht voor de vaklieden.
Wel voor de rekening van Ziggo die bij het internetabonnement hoort. „Waarom moeten wij voor tv betalen! Het is een van de vele klachten die de vluchteling opwerpt over het gloednieuwe huizenblok naast het zwembad in Ypenburg. Ook zijn Eritrese huisgenoot Samuel is verre van tevreden. Het tweetal gaat ons voor de trap op naar de eerste verdieping, die veel ruimer blijkt dan hij van buiten oogt. Samuel toont zijn kamer, ongeveer drie bij vier en keurig gestoffeerd. Het is een kamer waar een student dolblij mee zou zijn.
Zeker gezien de lage huur: 145 euro per maand, plus 60 euro voor gas, water, licht, internet en de huismeester en woonbegeleider.
Samuel ziet dit heel anders. „Het is net een gevangeniscel”. „Is het in Nederland niet verboden om mensen van boven de dertig die elkaar niet kennen zó bij elkaar te laten wonen?”, briest Khaled.
Als we opmerken dat Hagenezen vele jaren moeten wachten voor een sociale huurwoning vrijkomt, en dat in de grote steden veel werkende jongeren een huis delen, bindt Khaled niet in. „Ik heb niet gevraagd om te wonen in een stad waar te weinig huizen zijn. Had me dan naar het noorden of oosten gestuurd, waar wel grotere huizen zijn.”…
leesverder>>
onlinejournaal
De dank gevat in één plaatje… GA DAN TERUG naar die grot waar jullie uitgekropen zijn…
- REFUGEES ANGERY ON BAD ACCOMODATION IN THE HAGUE
- Meer vluchtelingen in Den Haag ontevreden over opvang