Begrijp de Islam; Het verhaal van Mohammed (Hoofdstuk 5 – Sharia wet en Medina Koran)

5. Sharia wetgeving en de Medina Koran

Vanaf het begin waren de dingen anders in Medina. Mohammed had daar al een aantal volgers. Nadat zijn volgelingen uit Mekka zich bij hem hadden gevoegd, had hij een aanzienlijke groep. Inbegrepen in deze waren enkele van Mekka’s felste krijgers.

Belangrijk, in tegenstelling tot de Mekkanen, waren de clans van Medina al diep verdeeld onder elkaar. Omdat de moslims bereid waren om bij elkaar te blijven, werd Mohammed de machtigste man in Medina. De Medinan-clans gaven hem ook de macht om geschillen te bemiddelen in de overtuiging dat hij een goede, neutrale scheidsrechter zou zijn.

Mohammed begon al snel met het consolideren van deze macht. Hij bouwde een moskee en een compound in de buurt voor zichzelf, zijn volgelingen en zijn groeiend aantal vrouwen. Hij schreef een handvest dat de basis moest vormen voor de wet van Medina. Deze wet was gebaseerd op twee verschillende reeksen regels. Eén stel regels zou van toepassing zijn op de moslims en een ander stel regels zou van toepassing zijn op de kaffirs (niet-moslims). Deze regels werden bekend als de shariawetgeving.

Mohammed verdeelde de wereld in de moslims, die in hem geloofden en de kaffirs, die dat niet deden. Nu werd deze verdeling in de wet vastgelegd en werd de basis van de islamitische religie.

Alle moslims moesten voortaan lid zijn van een natie die bekend staat als de Ummah. Ze waren verplicht om alle andere moslims te helpen, vooral in conflicten met Kaffirs.

Een moslim mag geen andere moslim doden, noch een kaffer tegen een moslim helpen. Moslims werden gezworen om geweld tegen andere moslims te wreken, maar Kaffirs zouden nooit tegen moslims moeten vechten. Joden die banden hadden met de moslims moesten eerlijk behandeld worden.

Als ze ten oorlog trekken met de moslims, zouden ze helpen de oorlog te betalen. Ze waren ook verplicht moslims die werden aangevallen te hulp te komen. Mohammed moest de eindrechter zijn van alle geschillen en meningsverschillen. De wereld was nu verdeeld in twee helften. Dar al Islam (het land van de islam) die zou worden geregeerd door de Sharia Law en Dar al Harb (het land van oorlog) dat de rest van de planeet was. Deze verdeling is nog steeds een belangrijk onderdeel van de islam vandaag.

Deze nieuwe wettelijke code veranderde niet-moslims in duidelijk tweederangsburgers. Veel van de Arabieren bekeerden zich tot de islam om deze discriminatie te vermijden en vanwege de druk die op hen werd uitgeoefend. Ze geloofden echter niet echt. Mohammed verwees naar deze zogenaamde moslims als “hypocrieten”. Mohammed was nu zo machtig in Medina dat geen Arabier hem openlijk zou bekritiseren.

Opmerkingen van de auteur:
Vanaf hier wordt dit verhaal veel schokkender. Ter wille van de authenticiteit citeer ik regelmatig uit de heilige boeken van de islam. Voordat ik hiermee begin, wil ik echter een beter begrip geven van hoe ze werken en hoe ze bij elkaar passen.

Deze boeken kunnen worden beschouwd als een trilogie, bestaande uit De Sira, (Sirat Rasoel Allah van Ibn Ishaq), de hadith en de Koran. De Sira vormt het grootste deel van wat je leest. Het is een eenvoudige biografie en heeft weinig uitleg nodig. Als een citaat van The Sira komt, wordt dit voorafgegaan door de letter I en daarna een cijfer. Dit betreft margenummers in de originele tekst.

Een hadith is een kort verhaal of ‘traditie’. Deze zijn meestal ongeveer een paragraaf lang. Ze zijn meestal gerelateerd aan een metgezel van Mohammed, over iets wat hij deed of zei. Verwarrend wordt een verzameling hadith genoemd … een hadith.

Deze verhalen komen tot ons via een aantal re-vertellingen, een beetje zoals Chinese fluisteringen. Veel van de samenstellers waren niet rigoureus in het verifiëren van deze verhalen. Ze produceerden compilaties van hadith die als onbetrouwbaar of ‘zwak’ worden beschouwd.

Er zijn twee verzamelingen van hadith die geacht worden met kop en schouders boven de anderen te staan. Dit zijn de hadith van Al-Bukhari en van Abu Al-Husayn Muslim. Deze twee collecties worden vaak “sahih” (bijvoorbeeld sahih Bukhari) genoemd, wat in het Arabisch “authentiek” betekent. Alle citaten die ik gebruik zullen afkomstig zijn van deze twee “canonieke” hadith hoewel er vier anderen zijn die als “betrouwbaar” worden beschouwd.

Islamitische geleerden trawelen vaak door de collecties van zwakkere hadith. Ze zoeken naar extra informatie over het leven van Mohammed die niet is opgenomen in de sterkere en beter bekende hadith. Alles wat in tegenspraak is met Bukhari of Muslim zou echter niet als correct worden beschouwd. Het idee dat “grotere” Jihad betekent “te strijden om zichzelf te verbeteren” komt van een zwakke verzameling hadith [Abu Fadl, ‘Groter en’ Kleinere ‘Jihad’].

De koran
In zekere zin is de Koran de belangrijkste van de drie reeksen boeken. Het maakt slechts ongeveer 18% van de islamitische doctrine uit en minder als je de berg van herhaling die het bevat eruit haalt. Belangrijk is echter dat het wordt beschouwd als het woordelijke woord van God, zijn laatste boodschap aan zijn getrouwe volgelingen en absoluut perfect in elk opzicht.

Om nog een ander voorbeeld te geven van hoe serieus moslims dit nemen, leggen de Perzische tapijtenmakers die ongelooflijk mooie en ingewikkelde zijden en wollen tapijten maken altijd een kleine fout in elk van hen (hoewel jij of ik dit bijna nooit zou vinden). Dit komt omdat zij geloven dat alleen de Koran perfect is en daarom niets anders zou moeten zijn.

Om dit ongelooflijke belang te versterken, zal ik alle citaten uit de Koran benadrukken.

De Koran is niet zoals de Bijbel, die eenvoudig te begrijpen is door hem te lezen. Ten eerste is het niet in chronologische volgorde geschreven. De soera’s (hoofdstukken) zijn gerangschikt op lengte van langste tot kortste (behalve de eerste). Dit zou het gemakkelijker maken om te onthouden.

Op zich zou dit waarschijnlijk verwarrend genoeg zijn. Om het echter nog verwarrender te maken, worden eerdere verzen geannuleerd of “ingetrokken” door latere.

De Koran werd door Mohammed beweerd het woordelijke woord van God te zijn. Het werd echter al snel duidelijk dat verschillende delen van de Koran elkaar tegenspreken. Toen hij hierover werd ondervraagd, verzond Allah een nieuw vers:

2: 106 Wat onze onthullingen ook zijn die we intrekken of doen vergeten, we zullen vervangen door iets superieur of vergelijkbaars. Weet je niet dat Allah macht heeft over alle dingen? Weet je niet dat Allah soeverein regeert over de hemelen en de aarde en dat je naast hem geen beschermer of helper hebt?

In feite zijn maar liefst 225 verzen van de Koran in latere verzen afgeschaft (geannuleerd).
De koran is niet in chronologische volgorde geschreven. Aangezien latere verzen eerdere verzen annuleren, is het daarom onmogelijk de betekenis ervan te begrijpen zonder de volgorde te kennen waarin het is geschreven. Om dit te doen moet het gelezen worden in samenhang met de andere islamitische heilige teksten, De Sira en de hadith.

Er is nog een barrière om de Koran te begrijpen. Moslimgeleerden beweren dat de betekenis ervan niet in een andere taal kan worden vertaald. Deze bewering is natuurlijk belachelijk. De Koran is vele malen vertaald en al deze vertalingen geven vrij vergelijkbare betekenissen. De Koran is geschreven in een poëtische vorm waardoor het gemakkelijker te onthouden is. Bij vertaling in een andere taal is de poëzie verloren, maar de betekenis blijft.

Slechts een minderheid van de moslims spreekt Arabisch. Zeer weinigen van degenen die dat wel doen, zouden het oude, dertienhonderd jaar oude Arabisch van de Koran duidelijk verstaan. Dit maakt een studie van de Koran moeilijk, zelfs voor moslims. Voor Kaffirs (niet-moslims) is het nog moeilijker. Tot voor kort waren de Koran en andere islamitische heilige boeken nooit gearrangeerd om een duidelijke en beknopte betekenis te geven. Dit maakte het voor een leek onmogelijk om ze te begrijpen.

Het kan verleidelijk zijn om deze feiten te ontkennen als de eigenaardigheden van een religie die nog steeds fundamenteel lijkt op die van ons. Het is ook waar dat de katholieke kerk ooit heeft geweigerd de Bijbel te laten vertalen uit het oude Latijn. Zodra we echter deze barrières weten te doorbreken en de echte boodschap van de islam vinden, wordt de reden snel duidelijk.

Mohammed beweerde dat de Koran Gods laatste woord was. Hij drong erop aan dat het alles bevat wat iemand ooit zou moeten weten. Het is echter vrij beperkt in zijn toepassingsgebied. Het is de meest gerespecteerde van de islamitische heilige boeken. In termen van het begrijpen van de islam is het echter in feite het minst belangrijk.

In feite is er van de veelgeprezen ‘vijf zuilen van de islam’ in de Koran niet genoeg informatie om zelfs maar een van deze ‘pilaren’ uit te voeren. Wat de Koran ons echter herhaaldelijk vertelt, is dat om een echte moslim te zijn, je het voorbeeld van Mohamed moet volgen dat is vervat in The Sira en de hadith (de ‘Sunnah’ van Mohammed).

---